چیزی بنام ظن معتبر وجود ندارد، ادله بر اعتبار ظنون خاصه موهون است ودر مقابل خداوند از عمل به ظن نهی فرمود و میفرمایند: ان الظن لا یغنی من الحق شیئا ان هم الا یظنون، ولا تقف ما لیس لک به علم، و روایات متواتر دال بر اعتبار علم است مانند: طلب العلم فریضه علی کل مسلم ومسلمة، الناس عالم ومتعلم وغثاء، پس افراد ظان جزو غثاء هستند، سه جلد اول بحار دال بر اعتبار علم است و یک کلمه از ظن واعتبار ظن نگفته است. باید بیدار شد که وقت بیداری است.
اگر خداوند میخواهد اعتبار ظن را نفی کند چکار باید میکرد و چه میگفت؟ از این بالاتر وجود دارد که بگوید؟
از طرف دیگر ادله بر اعتبار پاره ای از ظنون مانند خبر واحد مخدوش است که تنها دلیلی که پذیرفتند بناء عقلاست که این هم مخدوش است، زیرا عقلا به خبر در امور خطیره عمل نمی‌کنند و فقط به یقین و اطمینان عمل میکنند و احکام هم از امور خطیره است، کسی با خبر یک نفر یک ملیارد تومان نمی‌دهد، بلکه یک میلیون هم نمی‌دهد.
بخصوص در مورد اخبار ضد و نقیض مانند اخبار ما که در هر باب حتما مخالف وجود دارد، علاوه بر اینکه عقلا در اخبار معنعن تامل دارند، از طرف دیگر اگر هم بنای عقلا وجود داشته باشد از آن نهی شده و آیات و روایات هم بطور مطلق در خصوص احکام نهی کرده است و حمل آن بر اصول دین معنا ندارد.
مسأله دیگر این است که این روایت بر تک تک مسلمانان این امر را واجب می‌داند و این امر مسأله اجتهاد و تقلید را زیر سؤال می‌برد، زیرا اگر طلب علم بر هر مسلمانی واجب است پس چه کسی باید تقلید کند و به ظن تقلیدی عمل کند؟
نقطه اشکال اینکه بعضیها فکر میکنند علم همان ماده معنی میکنند که این یک اشتباه دیگری است ابدا کلمه علم بر مظنون ومجهول اطلاق نمیشود.
بیهوده دین را نباید پیچیده کرد. اعتبار علم ویقین وخلاص. بلکه تمام تلاشها وزحمتها در راه توسعه دایره معلومات ویقینیات باید باشد نه ظن و جهل. و همه هم باید بیاموزند و برای این کار وقت بگذارند.
پس مسئله عالم ومتعلم است نه اجتهاد و تقلید زیرا روایات متعدد میفرمایند الناس ثلاث عالم ومتعلم وغثاء .
این اجتهاد و تقلید و اعتبار ظنون از بدعت های عامه است که ما انزل الله بها من سلطان و نتیجه پول حرام امویان وعباسیان واموال یتیم که افرادی را تشویق کرد تا این بدعتها را ابتکار کنند.
حوزه های عامه مسیر انحرافی طی کرده واز دین واقعی خدا دور شده ویک عده ای از این انحراف پیروی کردند.
حوزه ظنیه باید جایش را به حوزه علمیه بدهد.
ولی مشکل انجاست که میفرماید
ولما رایت الجهل فی الناس فاشیا
تجاهلت حتی ظن انی جاهل.