🔹🔸🔹
🔰 سفر زندگی
🔴 در برخی از روایات آمده که انسان از زمان تولد تا حدود پانزدهسالگی، تحت سلطهٔ خون قرار دارد.
🫀 خون طبیعتی گرم و تر دارد و همین باعث گرمای بدن میشود. به همین دلیل، اعضای دور از قلب (که مرکز خون است) مثل پاها و دستها، گرمای کمتری دارند و زودتر سرد میشوند.
🔺 همچنین، وقتی انسان در معرض سرما قرار میگیرد، صورت و دستهایش سرخ میشود؛ چون بدن تلاش میکند با فرستادن بیشتر خون به این نواحی، با سرما مقابله کند.
♦️ وقتی نوزاد به دنیا میآید، بدنش در بالاترین حد گرماست؛ چون در رحم مادر در محیطی گرم بوده و خون در بدنش بسیار فعال بوده است. به همین خاطر، اگر بدن یا سر نوزاد را لمس کنید، احساس گرمای زیادی میکنید.
🛑 همین غلبهٔ خون در بدن است که باعث رشد و نمو سریع کودک میشود، و به همین دلیل بیشترین دوران رشد بدنی، از تولد تا پانزدهسالگی است.
💢 زیرا این خون است که مواد غذایی و اکسیژن را به سلولها و اندامها میرساند تا تغذیه کنند، تقسیم شوند و رشد کنند.
🔸 از پانزدهسالگی تا حدود چهل یا پنجاهسالگی
🟡 در این دوره، بدن تحت تأثیر صفرا قرار میگیرد. صفرا، گرم و خشک است. گرمای آن کمتر از خون است و بیشتر درون بدن (بهویژه در احشاء) متمرکز میشود.
گاهی ممکن است ظاهر بدن سرد باشد، ولی درون آن گرم و خشک است. این خشکی باعث میشود که صفرا تیز، برنده و مستعد التهاب باشد، برخلاف خون که حالت مرطوب دارد.
🟨 صفرا گرم، تند و قوی است و همین باعث میشود که انسان در این دوره از عمر (۱۵ تا ۴۰ یا ۵۰ سالگی) در اوج قدرت و توانایی باشد.
🔳 از چهل یا پنجاهسالگی تا شصتسالگی
◼️ در این مرحله، بدن در سلطهٔ سودا قرار میگیرد. سودا، سرد و خشک است و خشکی در آن غالب است .
▪️ این دوران، دوران عقل، ثبات و وقار است، اما بدن شروع به سرد شدن میکند. اگرچه این سرما هنوز خفیف است، اما دیگر مثل قبل گرم نیست.
◾️ در واقع، انسان از یک دورهٔ گرمای شدید (سلطهٔ خون) وارد دورهای میشود که ابتدا گرمتر است (صفرا)، اما بهتدریج گرما کاهش مییابد. و با گذر از چهل یا پنجاه سال، بدن بیشتر به سمت سردی میرود، ولی هنوز شدت سرما کم است.
🧊 بعد از شصتسالگی
🔵 بعد از شصتسالگی، سلطهٔ سودا پایان مییابد و بلغم بر بدن مسلط میشود.
🧊 بلغم طبیعتی سرد و تر دارد، اما این سرما شدیدتر از قبل است.
در این دوره، بدن بیشتر و بیشتر سرد میشود تا اینکه به اوج سردی برسد، یعنی پایان قدرت بلغم.
🥶 بلغم سرد و ساکن است، و به خاطر همین سردی و سکون، همه چیز را در بدن سرد و خاموش میکند؛ و در نهایت، پایان زندگی رقم میخورد.
📘 نتیجهگیری:
سفر زندگی انسان، در واقع سفری است از اوج گرما (در کودکی) تا اوج سرما (در پیری و مرگ).
و این مسیر طبیعی، آثار و توصیههایی به دنبال دارد که در آینده به آنها پرداخته خواهد شد.